Wat is damast ?
Damast is een weeftechniek waarbij tekeningen aangebracht worden op een achtergrond van dezelfde of een andere kleur.
Om een damaststructuur te krijgen heeft men een binding nodig die zich in ketting- en inslageffect laat weven.
Er bestaan maar twee bindingen van dit type: de kepers en de satijnen.
Is zowel de ketting als de inslag van dezelfde kleur, dan moet het weefsel vanuit een bepaalde hoek bekeken worden wil men het motief op de achtergrond kunnen zien. Het weefsel heeft strijklicht nodig.
Over hoe deze weefstructuur aan de naam damast (Engels damask) komt zijn verschillende hypotheses. De meest gangbare is dat de naam ontleend is aan de stad Damascus, een groot handelscentrum, waar deze stof verhandeld werd. Een minder bekende is dat de naam komt van de versiering van harnassen. De techniek om deze versiering in het metaal aan te brengen en de versiering zelf heette ook damask.
Waar damast als weeftechniek is ontstaan weten we niet precies. Mogelijk in het Nabije Oosten waar een pellenweefsel (2 á 3e eeuw na Christus) is gevonden in de buurt van Palmyra (Syrië). Pellenweefsels zijn voor zover nu bekend de oudste damaststructuren. Vanuit het Byzantijnse Rijk is de techniek via Italië naar West-Europa gekomen.
Vanaf de 16e eeuw zijn vooral Kortrijk en Haarlem opgekomen als centra van het damast weven.
Men vervaardigde veel tafelgoed van linnen. Het materiaal en de tijdrovende techniek maakte dat damasten tafellakens en servetten veel geld kostten, vandaar dat het ook wel het witte goud genoemd werd.
Damast is een weeftechniek waarbij tekeningen aangebracht worden op een achtergrond van dezelfde of een andere kleur.
Om een damaststructuur te krijgen heeft men een binding nodig die zich in ketting- en inslageffect laat weven.
Er bestaan maar twee bindingen van dit type: de kepers en de satijnen.
Is zowel de ketting als de inslag van dezelfde kleur, dan moet het weefsel vanuit een bepaalde hoek bekeken worden wil men het motief op de achtergrond kunnen zien. Het weefsel heeft strijklicht nodig.
Over hoe deze weefstructuur aan de naam damast (Engels damask) komt zijn verschillende hypotheses. De meest gangbare is dat de naam ontleend is aan de stad Damascus, een groot handelscentrum, waar deze stof verhandeld werd. Een minder bekende is dat de naam komt van de versiering van harnassen. De techniek om deze versiering in het metaal aan te brengen en de versiering zelf heette ook damask.
Waar damast als weeftechniek is ontstaan weten we niet precies. Mogelijk in het Nabije Oosten waar een pellenweefsel (2 á 3e eeuw na Christus) is gevonden in de buurt van Palmyra (Syrië). Pellenweefsels zijn voor zover nu bekend de oudste damaststructuren. Vanuit het Byzantijnse Rijk is de techniek via Italië naar West-Europa gekomen.
Vanaf de 16e eeuw zijn vooral Kortrijk en Haarlem opgekomen als centra van het damast weven.
Men vervaardigde veel tafelgoed van linnen. Het materiaal en de tijdrovende techniek maakte dat damasten tafellakens en servetten veel geld kostten, vandaar dat het ook wel het witte goud genoemd werd.
