In 1968, tijdens mijn verblijf in Noorwegen, kwam ik in aanraking met het getouwweven. Tot dan toe kende ik het weven op getouwen van de arme thuiswevers van Vincent van Gogh en de kinderarbeid in de textielfabrieken. Dit was totaal iets anders, dat weefgetouw in een huis aan een fjord, met vloerkleden en wandtapijten. Dit werd een ontdekkingstocht, die nooit geëindigd is. Sinds 2001 ben ik ook in het bezit van een Glimåkra-damastgetouw met hemelbed. Dit weefgetouw geeft mij de mogelijkheid om verschillende vormen van ontwerpen te weven in damast. Dit behulp van moderne foto- en teken-computerprogramma’s. Om het daarna uit te weven in damast met de methode, zoals deze eeuwen geleden ook werd gebruikt.
2023-11-10 De woeste storm van vorige week deed mij weer denken aan het damastweefsel “Høst” (“Herfst”), dat ik in 2011 weefde naar het gedicht van de Noorse dichter Jan Erik Vold. Als achtergrond een silhouet van een bijna verteerd lathyrusblad uit eigen tuin. Een spel van tekst, ets, herfstkleuren en een eeuwenoud ambacht.
Bea Burggraaf Høst-Herfst 2011
Høst Når høsten kommer og melankolien har satt seg spiller djevelens orkester opp til dans en forrykende arie, så vakker, så brutal som om ingenting har skjedd river stormen bort de siste farger.
- Jan Erik Vold Herfst Wanneer de herfst komt en de melancholie zich genesteld heeft spelen helse orkesten voor een dans een ontzagwekkende aria, zo mooi, zo wreed alsof er niets is gebeurd rukt de storm de laatste kleuren weg.